Bij een instabiliteit van de bekkengordel zijn de banden die het bekken ter hoogte van de schaamvoeg (symfyse) samenhouden, uitgerekt. De belangrijkste oorzaken zijn lichamelijke belasting, de aanmaak van andere hormonen tijdens een zwangerschap of vorige zwangerschappen, geboortes dus. De bekkeninstabiliteit uit zich onder andere door bekken- en rugpijn, irritaties van het SI-gewricht en beperkte beweeglijkheid.
Vooral zwangere vrouwen worden getroffen door bekkeninstabiliteit die gepaard gaat met bekkenpijn. Vijf tot negen procent van alle zwangere vrouwen ontwikkelt een bekkeninstabiliteit tijdens de zwangerschap of de geboorte van het kind.
Opbouw van de bekkengordel
Het bekken bestaat uit drie botten die samen een gordel vormen. De bekkengordel bevindt zich aan het onderste uiteinde van de rug en verbindt de romp met de benen. De verbinding tussen de drie botten van de bekkengordel wordt gevormd door gewrichten. Die worden dan weer verstevigd door kapsels en elastische banden. Als de banden overmatig gerekt worden, verslapt de bekkengordel. Bekkenpijn en beperkte beweeglijkheid zijn niet de enige gevolgen. Er kan zich ook een scheefstand van de wervelkolom met geknelde zenuwen of een irritatie van het SI-gewricht ontwikkelen.
Zwangerschapsgerelateerde bekkeninstabiliteit
Tijdens de zwangerschap kan de bekkengordel verslappen, ook wel verslapping van de symfyse of zwak bekken genoemd, en bekkenpijn ontstaan. De banden van het bekken worden uitgerekt door hormonale veranderingen tijdens de zwangerschap en door de lichamelijke belasting van de ongeboren baby. Die instabiliteit laat zich hoofzakelijk voelen door bekkenpijn en stoornissen van de beweeglijkheid. Ze kan al vroeg in de zwangerschap optreden en tot lang na de geboorte aanhouden.
Zwangerschapshormonen hebben invloed op alle elastische banden en dus ook op de bekkenbanden. De banden worden rekbaarder en beweeglijker. Zo bereidt het lichaam zich voor op het geboorteproces. De verslapping van het bekken verbreedt het geboortekanaal, waar het ongeboren kind tijdens de geboorte door moet. Die hormonale uitrekking van de banden treedt meestal op rond de 20ste zwangerschapsweek. In enkele gevallen kunnen de banden ook al vroeger en overmatig gerekt worden. Zo ontstaat een bekkeninstabiliteit die voor complicaties kan zorgen bij de geboorte.
Mechanische bekkeninstabiliteit
Tijdens de geboorte kunnen de banden helemaal verrekt worden of zelfs scheuren. Dat kan gebeuren bij een te vroege geboorte, een geboorte met een tang, wanneer het kind in stuitligging ligt of wanneer het heel groot is. Die complicatie maakt het moeilijker om nog eens te bevallen.
Sportgerelateerde bekkeninstabiliteit
Een bekkeninstabiliteit kan ook door een ongeval of een blessure bij het sporten ontstaan. Bij voetballers kan het spreiden van de benen de banden net zo verrekken als een overbelasting bij lang joggen of wandelen. Fietsers of ruiters kunnen bij een val een bekkenblessure oplopen met instabiliteit als gevolg.
Symptomen van bekkeninstabiliteit
Een instabiliteit van de bekkengordel uit zich voornamelijk door bekkenpijn en beperkingen in de beweeglijkheid. De bekkenpijn doet zich vooral voor bij het opstaan, traplopen, bukken, opheffen van zware voorwerpen en sport. De pijn kan zich uitspreiden tot in de lies of de binnenzijden van het dijbeen en in het bijzonder bij vrouwen tot aan de schede. De verslapping van het bekken kan ook leiden tot een irritatie van het SI-gewricht met pijn aan de sacro-iliacale gewrichten. De bekkeninstabiliteit kan er bovendien voor zorgen dat de persoon in kwestie onstabiel loopt. Patiënten kunnen zich bij het liggen niet omdraaien of op één been staan.
Diagnose van bekkeninstabiliteit
De arts kan de bekkeninstabiliteit vaststellen aan de hand van de typische, zojuist beschreven klachten. Een computertomografie (CT) kan de diagnose bevestigen. Meestal worden bijkomende onderzoeken uitgevoerd om andere aandoeningen uit te sluiten.
Behandeling van bekkeninstabiliteit
Het doel van de behandeling is om de pijn snel te verzachten en de banden te verstevigen en te ontlasten. Medicatie en massages van het bekken verlichten de pijn. Fysiotherapeutische maatregelen verstevigen de banden en de omliggende spieren. Warmte- en infraroodbehandelingen kunnen de behandeling doeltreffend ondersteunen. De maatregelen, in het bijzonder het toedienen van pijnstillende medicatie, gebeurt in overleg met de behandelende arts en indien van toepassing met de verantwoordelijke vroedvrouw.
Als een bekkeninstabiliteit vroeg opgemerkt en op tijd behandeld wordt, zal de aandoening geen complicaties teweegbrengen bij de geboorte. Het bekken kan wel nog weken of maanden verzwakt en pijnlijk blijven. De therapeutische maatregelen moeten daarom ook na de geboorte voortgezet worden.
Acute bekkenpijn verzachten en een bekkeninstabiliteit verhinderen
Een bekkenorthese zoals de SacroLoc kan de behandeling van bekkenpijn zinvol ondersteunen en profylactisch werken. Hij helpt om pijn te verzachten door het bekken te stabiliseren en de uitgerekte banden, in het bijzonder rond het SI-gewricht, te ontlasten.
Twee zich vervormende kussentjes met noppen masseren bij beweging typische pijnpunten en stimuleren de doorbloeding. Dat helpt spanningen te verminderen en verkrampingen tegen te gaan.
De bekkenorthese SacroLoc is eenvoudig in gebruik. De anatomisch aangepaste vorm biedt een hoog draagcomfort. Een praktische buiksluiting met geïntegreerde vingerlussen maakt het aanleggen gemakkelijker. Met behulp van twee banden wordt de orthese om het bekken vastgesnoerd en de stabiliserende kracht ingesteld zoals nodig. De sluiting en boorden zijn dun, zodat ze bij het dragen niet in de huid snijden en onder kleding nauwelijks opvallen.
ZOEK VERKOOPPUNT
Vind een verkooppunt bij u in de buurt en laat u adviseren.
